Jak uczyć się języka polskiego?

Doświadczenie ostatnich lat pokazało, że w obszarze edukacji nierównościom ekonomicznym często towarzyszą nierówności społeczne. Są one związane między innymi ze wsparciem procesu edukacyjnego przez rodziców uczniów oraz z dostępem do źródeł wiedzy wysokiej jakości i umiejętnością korzystania z nich.

Uczenie (się) zarówno zdalne, jak i stacjonarne wymaga bowiem od uczniów samodzielnego mobilizowania się do pracy, organizowania sobie czasu, samokształcenia i obowiązkowości oraz przejęcia przez ucznia odpowiedzialności za proces edukacyjny.

Uczniowie często nie wiedzą, w jaki sposób skutecznie się uczyć. Nie odnoszą sukcesów na ich miarę, gdyż po prostu nie rozwinęli umiejętności uczenia się, która przyniosłaby im korzyści.

Niech początkowe tygodnie roku szkolnego staną się okazją do refleksji nad tym, jak uczyć się języka polskiego skuteczniej, gdyż umiejętność zastosowania technik uczenia się to jedna z kluczowych kompetencji współczesności.

Na webinarium zostaną zaprezentowane formy organizacji przestrzeni nauki, sposoby organizacji pracy, typy notatek, techniki aktywnej nauki oraz kwestie zarządzania czasem.

Dajmy uczniom szansę na rozpoznanie stylu uczenia się, zaznajomienie z metodami powtarzania materiału, aby nasi podopieczni zrozumieli, że odpowiedzialność za efekty nauki leży też po ich stronie.

Co otrzymasz?

• padlet z materiałami (artykuły, filmy, praktyczne materiały).
• karty pracy: style uczenia się, zarządzanie czasem, plan tygodniowy, check lista, tort czasu i inne.

Warunki uzyskania zaświadczenia: 

obecność przez minimum 80% czasu całego spotkania.

Odniesienie do podstawy programowej: 

Cele kształcenia ogólnego w podstawie programowej:

– ukazywanie wartości wiedzy jako podstawy do rozwoju umiejętności,

– zachęcanie do zorganizowanego i świadomego samokształcenia opartego na umiejętności przygotowania własnego warsztatu pracy.

Kierunek realizacji polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2023/2024:

2. Wspomaganie wychowawczej roli rodziny poprzez pomoc w kształtowaniu u wychowanków i uczniów stałych sprawności w czynieniu dobra, rzetelną diagnozę potrzeb rozwojowych dzieci i młodzieży, realizację adekwatnego programu wychowawczo-profilaktycznego oraz zajęć wychowania do życia w rodzinie.